Bentō (jap. 弁当) ] to japońska odmiana jednoporcjowego i kompletnego posiłku na wynos. Termin bentō pochodzi od chińskiego terminu biandang (便當, biàndāng), co oznacza „wygodny” lub „wygoda”.

Tradycyjne bento zazwyczaj zawiera ryż, rybę lub mięso oraz warzywa – gotowane lub marynowane. Czasami również jakiś słodki dodatek (np mochi z pastą anko).

  Posiłek pakowany jest w pudełko zwane bentō-bako. Te dostępne w sklepach spożywczych czy na dworcach są jednorazowe. Zazwyczaj wykonuje się je z tworzywa sztucznego (np styropianu) lub lekkiej sklejki. Domowe bento to pojemnik wielorazowego użycia, plastikowy bądź metalowy (np z aluminium). Te dla dzieci – często z zabawnymi wzorami z kreskówek. Najbardziej luksusowe bentō, w restauracjach, szczególnie te na specjalne okazje, wykonane są z drewna pokrytego laką.

  Gotowe bentō w Japonii jest dostępne w sklepach typu conbini, na dworcach i w domach towarowych. Są niezwykle popularne, jednak i tak w wielu japońskich rodzinach przygotowuje się je w domu. Na obiad w szkole, lunch w pracy, posiłek na rodzinnych wycieczkach.

  Bywa, że przygotowanie bentō stanowi dla matek spore wyzwanie. Oczekuje się od nich, że posiłek – szczególnie dla młodszych dzieci – będzie spełniał nie tylko funkcje odżywcze, ale również estetyczne. Stąd popularność wszelkich foremek i wzorów do wycinana nori. Mnóstwo jest też stron czy blogów pełnych inspirujących pomysłów na urocze (kawaii) misie, kotki i pieski, które uformowuje się z ryżu i dodatków. A japońskie matki mocno konkurują ze sobą na najbardziej urozmaicone wersje tego posiłku.

  Specjalną kategorią są bentō zabierane do pociągów dalekobieżnych. Ekiben można kupić na dworcu lub bezpośrednio od sprzedawcy w pociągu. Część z nich to pudełka zawierające lokalne dodatki, z których słynie miasto czy prefektura. I o ile nie znajdziecie w autobusie, metrze czy lokalnym pociągu Japończyka jedzącego cokolwiek, to bentō w shinkansenach jest bardzo powszechnym obrazkiem. Bentō są też popularne wśród widzów teatru (np Kabuki). W przerwie między aktami można otworzyć swoje bento pachnące makrelą i zjeść nie opuszczając widowni.

  Przed obchodami Nowego Roku (który w Japonii jest największym świętem w ciągu całego roku) w domach, ale także w restauracjach przygotowywane są wyjątkowe wersje bentō . Ten noworoczny posiłek, zwany osechi-ryōri to małe dzieła sztuki, a te kupowane w restauracjach bywają baaaardzo drogie. W misternych pudełkach zwanych jubako, często kilkupoziomowych, można znaleźć najlepsze (i najdroższe składniki). Cena takiego posiłku nierzadko przekracza (i to znacznie) kwotę 1000 zł.

Japońskie domy towarowe pełne są prostych i trwałych pudełek i różnych małych silikonowych foremek, które idealnie nadają się do zabrania do Polski. Nie trzeba konkurować z japońskimi gospodyniami domowymi, żeby mieć frajdę z przygotowywania super fajnych i zbilansowanych posiłków do pracy i szkoły.